TUTULMALAR VE TEVBE
MUSTAFA ÖZKUL

‘’Görmüyorlar mı ki, gerçekten onlar her yıl, bir veya iki defa belaya çarptırılıyorlar da sonra tevbe etmiyorlar ve öğüt alıp (ders çıkarıp) düşünmüyorlar.’’ (Tevbe Suresi 126. Ayet / Ali Bulaç meali)
Tutulmalar, kelimenin kendi tınısından da anlaşılacağı üzere zorlayan zamanlardır. Bununla birlikte değişim zamanlarıdır. Bu değişime hakikate giden yolda fazlalıkların temizlenmesi olarak da bakabilirsiniz.
Yılda iki farklı zamanda meydana gelir. Kişinin doğum haritası durumuna göre ikisinde de etki alıp almaması değişkenlik gösterir. Ay tutulmaları özellikle zorlayıcıdır. Tevbe sûresi 126. Ayeti ’nin belki direk anlamı belki de alt anlamı olacak şekilde Tutulmalara atıf yaptığını düşünüyorum.

Acının arındıran ve şifalandıran bir doğası vardır. İnsanın daha çok sonradan edinilmişliklerden kaynaklı olarak, genel anlamda zorlayıcı koşullar olunca doğruya ulaşmaya çalışan, Allah’ı hatırlayan bir yapısı var. Allah, kendini hatırlatmak için acıyıveriyor. Bununla birlikte burada onu acı olarak algılayan da asli varlığımız olan Öz’ümüz değil, sonradan oluşmuş olan negatif benliklerimiz. Ayette de bela olarak aslında onu bela olarak algılayan yapıyı dikkate alarak söylendiğini düşünüyorum.

5 Şubat Pazar günü Türkiye saatiyle 21.28’de 16 derece Aslan burcunda bir dolunay meydana gelecek. Normalde de iki Ay tutulmasının 3 ay öncesi ve sonrasına denk gelecek şekilde ortada bir dolunay meydana gelir. Tutulmalar yılın genel gündeminde oldukça ehemmiyet arz etmiş olduğu için Tutulmaların ortasında olan dolunaylar, yılın değerlendirmesi anlamında önemlidir.

Ancak bu dolunayın derecesel karşılıklarından dolayı basit bir değerlendirme içermiyor. Tutulmaya yakın sayılabilecek etkiler içermekte. Bu yüzden bu zaman diliminde iyi bir iç muhasebe yapıp o acının içinden geçerek negatif benliklerinizden arınmanızı öneririm.

Bu ayetin Tevbe suresinde geçmiş olması da oldukça manidar. Ne kadar yanlış yaparsak yapalım benlik düzeyinde başımıza gelen belaların asli görevi de Tevbe istiğfar edip yüzümüzü Allah’a dönerek; Öz’ümüze, gerçek kendilik bilincimize ulaşmak