AŞK BU MU SEVDA BU MU HAYAT BU MU

SEVGİ KELEŞER

Bazen bir şeyi çok isteriz. Mesela AŞK’ı…
Tutkuyla isteriz.
Hayalini kurarız.
Hayal kurduğumuzu isteriz.
Bunun için çırpınır, imkanları zorlarız.
Oysa, zorladığımız ne varsa, imtihanımız oldu..
Bazen incitildik.
Yalnız hissettirildik.
Mutsuz edildik.
Rahat bırakınca bize gelmesi gereken bize geliyor aslında.
Heyhat ! 
Bu sefer de “Kurulan hayallerin ürettiği duygular” sebebiyle bize ait olmayan düşünceleri, duyguları, davranış formlarını sahiplenirken buluverdik kendimizi.
Birbirimizin dünyasında yok olduk.
Cevap aradım neden diye?
Sonra fark ettim ki; her detay bir cevap.
İçerinde, korkuyu ve savunmayı beslediğinde, karşındaki kişi bunu hissediyor ve ilişkin bu alandan şekil almaya başlıyor. Karşındaki kişiye karşı kendini koruma ihtiyacı hissediyorsun. Savunmada kalıyorsun. 
Yani her şey BEN’de bitiyor. 
Oysa ki, sevgiyi ve teslimiyeti beslediğinde, kendi içsel gücünü ve sınırsızlığını deneyimleyebilirsin. Kimseyi değişmeye zorlayamayız. Değişmek isteme hakkı kişiye aittir. Biz değişirsek, belki O kişi değişmeyecek ama dünyamız değişecektir.
Burada önemli olan mesajı almak; 
“Biz değişirsek, dünyamız değişir.”