ZAMANLA 
HATİCE FAHRUNNİSA  

Zamanla unuturuz.
Bazı durumlarda sorunların kendiliğinden çözülmesine veya yaraların zamanla iyileşmesine yardımcı olabilir. Duygusal travmaların hafiflemesine, kalp kırıklıklarının iyileşmesine veya acı verici deneyimlerin unutulmasına katkıda bulunabilir. 
Zamanla geçer mi? 
Evet, zamanla geçer. 
Ancak bizi tamamen iyileştirmez. 
Zamanı okuyarak o vakitte yapılması gerekeni yapmak bizi iyileştirir. Çabamız onarır.
 “Hangi zaman diliminde ne yaşıyorum?” ya da “Her defasında neden bunları yaşıyorum?” dediğimiz yerlere bakmalıyız önce. 
Zaman döngülerden oluşur. Tıpkı mevsimler gibi. 
Çoğunlukla bu döngülerin farkına varmayız.
Sahne başka, kişiler başka fakat olaylar ve tepkilerimiz benzer ise çözüm için artık bambaşka davranma zamanı gelmiş demektir. 
Yani bizi iyi eden, “şimdi, doğruyu tercih etmeliyim” düşüncesi ve eylemidir. 
Hareketse hareket, sükûnsa sükûn. 
Bu sebeple kendimizi tanıma yolunda zamanın etkisi çoktur.
Ve zamana ihtiyaç duyarız.
Bazen sorunlar üzerinde düşünmek, perspektif kazanmak veya yeni fikirler geliştirmek için de zamana ihtiyaç duyarız.
Karmaşık bir sorunla karşılaştığımızda zaman bize düşünmek, analiz etmek ve farklı çözüm yollarını değerlendirmek için gereken fırsatı sunar zaman. Sonrasında daha fazla bilgi edinir, alternatifleri tartışır ve daha iyi bir sonuca ulaşmak için daha fazla seçeneği değerlendirebiliriz.
Bazı durumlarda, zaman bize perspektif kazanma imkânı sunar. Bir ilişkide yaşanan bir sorunun üzerine düşünmek veya bir projenin ilerleyişini gözden geçirmek için zaman ayırmak, durumu daha geniş bir perspektiften değerlendirmemize yardımcı olabilir. Bu, daha bütünsel bir bakış açısı elde etmemize ve daha sağlıklı kararlar vermemize yardımcı olabilir.
Yeni fikirler geliştirmek, yenilikçi çözümler bulmak veya yaratıcı projeler üzerinde çalışmak zaman gerektirebilir. 
Zaman, beyin için bir "dinlenme ve işleme" süreci sağlar. 
İçsel bir düşünme süreci olarak adlandırılan bu süreçte, beyin serbestçe dolaşır, ilişkiler kurar ve biz engel olmadığımız sürece farklı fikirlerin ortaya çıkmasına izin verir.
İyi ilişkilerin kurulması ve sürdürülmesi de zaman gerektirir. 
Birbirimizi anlamak, iletişim kurmak, paylaşımlar yapmak ve bağlarımızı güçlendirmek için önemlidir. Geçmesiyle birlikte ilişkilerimiz derinleşir, güven oluşturulur ve daha anlamlı bağlar kurulabilir.
Zamanla öğreniriz. 
Hayatta karşılaştığımız deneyimlerle birlikte bilgi ve bilgelik kazanırız. Yaşadığımız olaylar, zorluklar, başarılar ve hayal kırıklıkları bize birçok şey öğretir ve gelecekteki kararlarımızı şekillendirmeye başlar. 
Zaman içinde, ilişkilerde deneyimlerimiz ve gözlemlerimiz sayesinde daha iyi bir şekilde nasıl iletişim kuracağımızı, empati yapmayı, sınırlarımızı belirlemeyi ve sağlıklı bağlantılar kurmayı öğreniriz.
Yaptığımız hatalardan ve başarısızlıklardan önemli dersler çıkarırız. Bu deneyimler, nasıl gelişebileceğimizi, daha iyi bir strateji izlememizi veya yanlış kararlarımızı düzeltmemizi sağlar.
Önceliklerimizin ve değerlerimizin farkına varırız. Hayatta neyin gerçekten önemli olduğunu ve nasıl zamanımızı en iyi şekilde yönetebileceğimizi öğreniriz. 
Kendi ihtiyaçlarımızı, tutkularımızı ve hedeflerimizi daha iyi anlarız.
Sabır ve hoşgörümüz de artar. 
Zamanın bazı şeylerin düzelmesi veya değişmesi için gerektiğini anlarız ve acele etmemenin önemini kavrarız. 
Zaman içinde, kendi zayıf ve güçlü yönlerimizi, ilgi alanlarımızı ve değerlerimizi daha iyi anlarız. Kendimize karşı daha dürüst oluruz ve kendimizi daha iyi bir şekilde kabul ederiz. 
Bu, kişisel gelişimimizi ve özsaygımızı artırır.
Zaman deneyime gebedir. 
Algılarımız ve fiillerimizin sonucunda kazandığımız bilgi, beceri ve eylemlerimizin yeşerdiği topraktır.