HUZUR VERMEK
UĞUR CANBOLAT

AHLÂK-I HASENE yolcusu olmak demek önce kendisine olmak üzere başkalarına da huzur vermek demektir.
Kişi kendinde olmayanı başkasına aktaramayacağından evvele bu nimete mazhar olmak gerekmektedir.
Kendisini bilen, kendilik bilinci merdivenlerinden her an çıkan, içsel kavgalarını sona erdirmiş bireylerde ancak huzur bulunur.
Bu ihsana kavuşmuş kişiler aynı zamanda evrenle de barış ilişkisi kurmuş olanlardır.
Tüm varlıklara emanet gözüyle bakar.
Dünyadaki hayat yolculuğumuzun arkadaşları olarak görür onları.
İncitmez.
Ötelemez.
Bir ağaca tekme atmaz, bir kökü gerekse bile sökerken kabalık göstermez.
Eli, şefkâtin eli olur.
Dili merhametin tercümanı hâline gelir.
Bakışları hayat enerjisi sunar.
Münasebetleri yumuşak ve empatiye dayalıdır.
Dinlemeyi, anlamayı ve denge üzerinde hareket etmeyi önceler.
İfrat ve tefritten yani uçlardan kendisini koruyarak itidal üzere hareket eder.
Düşmanına bile adaletin gayrısını reva görmez.
Kendisini değil başkalarını öne çıkarır ve başkalarının marifetlerinden, hünerlerinden, yeteneklerinden ve başarılardan memnuniyet duyar.
Hırstan kendini ne kadar azade tutarsa iç tutarlılığının o derece gelişeceği bilgisine sahiptir.
Hasetten, fesattan, çekememezlikten kendini uzak tuttuğu için kalbinde huzurun tomurcukları açar.
Çiçeklenir.
Hakikat yemişleri biter dallarında.
Ve işte bundan sonra cennetvâri bir huzur ikliminin sâkini olur.
Onunla konuşanın kalbi yumuşar.
Sohbet edenlerin ruhlarına rahmet damlaları düşer.
Dilleri ballanır.
Gözleri muhabbetin odağı olur.
Ey hakikat yolunun sahici yolcusu!
Sen huzurun merkezi olmalısın.
Kalbin huzur pompalamalı kan pompalar gibi.
Sekînet sunmalısın çevrene.
Senden uzak kalanlar mahrumiyetin pençesine düştüklerini hemen hissetmeliler.
Bu huzur ve muhabbet intişarı insanlarla mı sınırlı peki? 
Hayır.
Altında oturduğun ağaç sende huzur bulmalı.
Yürüdüğün yol senden hoşnut kalmalı.
Niyaz ettiğin cami senden memnuniyet duymalı.
Yaşadığın şehre bile huzur ikrâm etmelisin.
Kalplerinden huzur intişar eden kişilerin çokluğu o şehri huzur şehri yapmaz mı?
Mevsimi muhabbet olmaz mı?
Bacalarından evlerin mutluluk tütmez mi?
Güzel ahlâk yolunun sahih bir yolcusu isen hedefin bu olmalıdır.
Söze hâcet bırakmayacak nitelikte tavır ve hallerin sahibi olmak ne güzel.
Ne imrendirici…
Cümlemize nasip olması duasıyla!