HÜKÜM VERME HASTALIĞI 
SERKANT DERVİŞOĞLU 
Bayılıyoruz hüküm vermeye değil mi?
“Değil” diyoruz.
“İnsanı zorluyorlar kardeşim,  insan gibi davransalar bizde bir şey söylemeyelim”
İnsan gibi davransalar!!!
İş yaratılışımızı sorgular hale bile geldi baksanıza. Yazık…
Sanırım hüküm verdiğimizin farkında bile değiliz. Çünkü şuursuzca yaptığımız bir eylem haline almış bu acınası hüzünlü durum. Normalde hüküm “iyileştirmek amacıyla menetmek, düzeltmek; karar vermek” için kullanılır. 
Biz ise yargılamak ve büyük ölçüde yargısız infazla beraber duygularımızı da karıştırarak aşağılamak ve küçük düşürmek için kullandığımız acımasızca bir eylem haline almış. 
Hani daha iyi hale getirmek için kullanacaktık nerden nereye gitmiş durum günlük yaşantımızda.
Ayetlerde peygamberlerin ilâhî hükümleri dikkate alarak insanlar arasında hükmetmek, bunu yaparken de beşerî duygulara kapılmaktan sakınmakla emrolundukları ve onların bu tâlimatı yerine getirmeye çalıştıkları açıklanmış. 
Biz ne anlayacağız bu işten.
O böyle, şu şöyle, yapıştır gitsin. Sanki ilm-i ilahîde Cenab-ı Hak bizlere danıştı da “ee ne diyorsun bu işe” diye sordu. 
Bizlerde danışılan olarak hüküm verdik.
Korkunç geliyor kulağa ve gönle. 
Şöyle yapalım içimize ve sonra dilimize gelen ve artık normalleşme eğiliminde olan bu saçmalığa son vermek için çalışalım. Bakın hüküm vermek  çok tehlikeli bir şey farkında bile değiliz. 
Bu hüküm vermeler sadece millete yapıştır gitsin değil, kendi hakkında da hüküm verenler var olumlu olumsuz. Hükmü verenler sadece kötü zanda bulunmuyor ki iyi de söyleyebilir. Kendine ve etrafına karşı bir düşünün hepimiz yapıyoruz.
Hüküm yukarıdaki sözlük anlamında olumsuz bir davranışın iyileştirmek için men edilen bir karar. Bir olumsuzluğu fark edip onu men edeceksin ve dönüştüreceksin. İnsan bunu kendinde yapamıyorsa başkaları hakkında verdikleri ne kadar sağlıklı olur. 
Aslında hükmün içinde fark ettiyseniz bir derin anlayış var onu iyi idrak etmemiz gerekiyor. Bunun  neticesinde dönüşme faaliyetleri içerisinde olabiliriz. Aksi takdirde ona yapıştır buna aksır ahlaken de Allah katında hiç hoş olmayan hatta iman bakımından sakat bir yere doğru götürür. 
Açıkçası hüsnü zan bile bana sakat geliyor. Duygularımızı karıştırmadan vereceğimiz kararlar olmalı önceliğimiz.
Umarım hep beraber ağzımızdan çıkanlara dikkat ederiz. Yaşam tecrübelerimizi gözden geçirip derin anlayış içerisinde arınarak kendimize yaklaşalım ve gözleyelim.
Huzurda kalın inşallah