Gözlem / İlim / Şahitlik
Kendilik bilincine göre “Merkezlenmek”, bireyin kendi iç dünyasına, düşüncelerine, duygularına ve deneyimlerine odaklanarak, kendini anlama ve eylemlerini doğruya sevk etme sürecidir.
Sevmişiz hükümlerimizi. Zanlarımıza, hayallerimize tutunmuşuz aşkla kendimizin çok ötesinde. Büyük bir sevdamız var bir türlü bırakmadığımız. Harika bir dost, yaren olmuş bize hallerimiz. Kıymetlimiz, ebedi dostumuz, tutunacağımız tek dal yaşadığımız ve kimsede olmayan o yüksek haller...
AHLÂK-I HASENE erleri yörüngesini sabitlemiş ve bunda karar kılmış insanlar arasından çıkarlar.
Onlar duygu durumlarına, içinde bulundukları olumlu veya olumsuz şartlara, nefsani ve şeytani çekimlere göre istikamet değiştirmezler. Rüzgârla birlikte savrulmazlar.
Çıkarlarına uygun yönelimler göstermezler.
Yalnızlığımı sorgulayan
Ve "karanlık" olarak isimlendirdiğiniz,
Sadece benim bildiğim, benim aydınlığımdı o fütursuzca yargıladığınız.
İnsan bazen kaybolmuş hissediyor. Hele bir de alışık olmadığı bir koşuşturmanın içine dalınca. Kontrolsüz bir şekilde cereyan eden hadiseler karşısında, bir anda yağmur gibi yağıyor her şey.Burada tehlikeli olan, Hak gibi gözüken olayların içinde Hakk'ı unutmak doğrusu
AHLÂK-I HASENE erleri hak ile batılı birbirinden tefrik edebilmiş insanlar arasından çıkarlar. Bu iki kavram onlar için iki ayrı damar gibidir. Karışmazlar. Karışamazlar.
Bilgili olmanın hazzını ve kendisine getirdiği şerefli itibarı gördükçe bu yolda ilerler.
Zamanla küçük bile olsa çevresi genişler.
Elde ettiği sosyal doyumu muhafaza etmek hatta geliştirmek için buna vakit ayırır.
Açısını yeni öğrendiği bilgilerle geliştirir. Söylemi değişir, ifadeleri netlik kazanır. Muhayyilesi zenginleşir.
Kendi ayaklarımıza vurduğumuz prangalardır bahanelerimiz.
Kabulün aklî zorluğu, nefsin inatçılığı, bilincin örtüsü, aklın ise savunma kalkanıdır.
Algıların kilidi, hakikate karşılık kalbin delâletidir.
Hayatında olan bitenler karşısında çaresiz, ümitsiz ve elinden bir şey gelmeyenlere karşı bu şahısların yaptığı iletişim bozukluğu bir derece kabul edilebilir. Senin kendi kendine yarattığın ve seçimlerin yüzünden oluşturduğun mutlu tablonun hakikatte bir balondan ibaret olması bizim suçumuz mu? Ve balon hayatının içinde boş bir havadan başka bir gerçek olmadığı gözükmesin diye biriken sinirini, sahte ve suni dertlerle abartarak etra
Kendi hakkını veremeyen elbette başkalarının da hakkını veremeyecektir. Hayatın hakkını veremeyecektir. Bu ise tam bir manevi kaos olacağından yaşamın tüm trafiği karışacaktır. Hâlihazırda olan budur zaten.
Sevmişiz hükümlerimizi. Zanlarımıza, hayallerimize tutunmuşuz aşkla kendimizin çok ötesinde. Büyük bir sevdamız var bir türlü bırakmadığımız. Harika bir dost, yaren olmuş bize hallerimiz. Kıymetlimiz, ebedi dostumuz, tutunacağımız tek dal yaşadığımız ve kimsede olmayan o yüksek haller...
Yalnızlığımı sorgulayan
Ve "karanlık" olarak isimlendirdiğiniz,
Sadece benim bildiğim, benim aydınlığımdı o fütursuzca yargıladığınız.
İnsan bazen kaybolmuş hissediyor. Hele bir de alışık olmadığı bir koşuşturmanın içine dalınca. Kontrolsüz bir şekilde cereyan eden hadiseler karşısında, bir anda yağmur gibi yağıyor her şey.Burada tehlikeli olan, Hak gibi gözüken olayların içinde Hakk'ı unutmak doğrusu
Kendi ayaklarımıza vurduğumuz prangalardır bahanelerimiz.
Kabulün aklî zorluğu, nefsin inatçılığı, bilincin örtüsü, aklın ise savunma kalkanıdır.
Algıların kilidi, hakikate karşılık kalbin delâletidir.
Hayatında olan bitenler karşısında çaresiz, ümitsiz ve elinden bir şey gelmeyenlere karşı bu şahısların yaptığı iletişim bozukluğu bir derece kabul edilebilir. Senin kendi kendine yarattığın ve seçimlerin yüzünden oluşturduğun mutlu tablonun hakikatte bir balondan ibaret olması bizim suçumuz mu? Ve balon hayatının içinde boş bir havadan başka bir gerçek olmadığı gözükmesin diye biriken sinirini, sahte ve suni dertlerle abartarak etra
Aşkın sakız gibi dile dolanması hep tuhafıma gitmiştir. Nasıl bu kadar rahat dile getirilebiliyor aşk. Yoksa ben mi çok büyütüyordum? Tabulaştırıyor muydum, onu ulaşılması imkânsız bir şey olarak mı görüyordum? Ya da yaşadıklarımı aşk zannedip, onu hafife alarak kibire mi kapılıyordum? Belki de “şöyle olmalı, böyle olmalı” diyerek sınırlarını çiziyordum , bilemiyorum.
AHLÂK-I HASENE erleri yörüngesini sabitlemiş ve bunda karar kılmış insanlar arasından çıkarlar.
Onlar duygu durumlarına, içinde bulundukları olumlu veya olumsuz şartlara, nefsani ve şeytani çekimlere göre istikamet değiştirmezler. Rüzgârla birlikte savrulmazlar.
Çıkarlarına uygun yönelimler göstermezler.
AHLÂK-I HASENE erleri hak ile batılı birbirinden tefrik edebilmiş insanlar arasından çıkarlar. Bu iki kavram onlar için iki ayrı damar gibidir. Karışmazlar. Karışamazlar.
Bilgili olmanın hazzını ve kendisine getirdiği şerefli itibarı gördükçe bu yolda ilerler.
Zamanla küçük bile olsa çevresi genişler.
Elde ettiği sosyal doyumu muhafaza etmek hatta geliştirmek için buna vakit ayırır.
Açısını yeni öğrendiği bilgilerle geliştirir. Söylemi değişir, ifadeleri netlik kazanır. Muhayyilesi zenginleşir.
Kendi hakkını veremeyen elbette başkalarının da hakkını veremeyecektir. Hayatın hakkını veremeyecektir. Bu ise tam bir manevi kaos olacağından yaşamın tüm trafiği karışacaktır. Hâlihazırda olan budur zaten.
AHLÂK-I HASENE erleri iletişim konusuna önem verenler arasından çıkarlar. Çünkü hayatın tümü kendi içinde ve farklı bağlamlarda sürekli temas halinde olmayı gerektirir. Kişi ister istemez iletişim halindedir. Kimi yerde ileten kimi yerde de iletiyi alandır.
AHLÂK-I HASENE erleri, şahit ve müşahit konusunda doğru dengeyi tutturan insanlar arasından çıkarlar. Bu mesele onlar için çok mühimdir zira hayatın kalbinde aktif olarak yer almakla eşdeğer bir durumdur.
Kendilik bilincine göre “Merkezlenmek”, bireyin kendi iç dünyasına, düşüncelerine, duygularına ve deneyimlerine odaklanarak, kendini anlama ve eylemlerini doğruya sevk etme sürecidir.
Önce insan aldandı. Öyle ki aldananlar çoğunlukla aldandığının farkına bile varamadı
Dünyada gördüğümüz farklılıklar arasında kıyas yaparak nimetlerin ve güzelliklerin bilincine varabilmemiz için Allah her şeyi zıddı ile var etmiştir.
“Emanet güven kaybedildiği zaman, yani işler ehli olmayan liyakatsizlere verildiği zaman kıyameti bekle.”
Kur’an-ı Kerim’de ve hadis-i şeriflerde, işlerin ehli olana yani layık olduğu kimselere verilmesi emrediliyor.
Kendi benlik ve zanları insanı hırs, kıskançlık gibi ifrat hallere sebebiyet verir. Göklerden gelen etkiler nefsi yönümüzü etkileyen önemli enerji frekanslar içerir ve bu bedenlerimizde şaşkınlık, pişmanlık, hırs, hevesi arttırır. Bizi sui zanlara, istemediğimiz sonuçlara maruz bırakır.
