Gözlem / İlim / Şahitlik
İman ve ikrarın ihbara yani Nebi’lerin haberlerine tam bir teslimiyetle yönelmekle mümkün olacağını unutma.
Günümüz dünyasında sürekli olarak bize "duygularını yaşa" diye fısıldayan bir popüler psikoloji bombardımanı var. Ancak kimse, o duyguların direksiyona geçip hayatımızı bir uçurumdan aşağı sürmesi riskinden bahsetmiyor.
AHLÂK-I HASENE erleri, kendisini kendiyle tüketmeyen insanların arasından çıkarlar. Onlar bilirler ki, iman ve ikrarla kendini kemale erdirmeyenler kendileriyle tükenip giderler.
“Gönlünü dağıtırsan, her rüzgâr onu sürükler. Birlik olmazsa, güç de olmaz.”
(Mesnevî, II: 278)
Allah’ın sonsuz kudreti, yaratılıştan kaderin işleyişine kadar her şeyde görünür. Aklımızın alamayacağı kadar ince , tahayyül edemeyeceğimiz derecede girift fakat bir o kadarda spesifik bir şekilde bu kudret kendini farkındalık sahibi olan iman etmiş kişilere her an hissettirir.
AHLÂK-I HASENE erleri, hayat-ı tayyibe üzere yaşayanlar arasından çıkarlar. Onların en
büyük gayesi tayyip yani iyi, güzel ve hoş bir hayat yaşamaktır. Zira onlar biliyorlar ki, yüce
yaratıcımız bizi yaşadıklarımız üzerinden ödüllendirmektedir.
Modern çağda bitmek tükenmeyen istekler içinde, senden bir şey yapmanı
istediklerinde “şunları bunları biliyor musun?” diye soranların ve bakanların beklentileri ile
isteklerinin ne olduğunu kendilerinin bile bilmediği bir ortamdayız.
AHLÂK-I HASENE erleri, kıvamında bir hayat sürmeyi esas alanlar arasından çıkarlar. Bu, denge demektir. Olgunluk yani kemâlat üzerinden teraziyi tutmak anlamına gelir.
Zaten en en büyük doluluk da en derin boşluğun kabulünden doğar. Boşluk bizim düşmanımız değil, bizlerle konuşan bir bilgedir. Onu dinle, doldurmaya çalışma.
Öfkeni gözlerinden okudum. Şiddetin, fırlattığın nefret okları ile her yöne sirayet edip adeta ortalığı ateşe veriyordu. Ne kadar da haklıydın değil mi? Doğru ya; mazeretin var, muhatabın bir “öteki” idi.
Günümüz dünyasında sürekli olarak bize "duygularını yaşa" diye fısıldayan bir popüler psikoloji bombardımanı var. Ancak kimse, o duyguların direksiyona geçip hayatımızı bir uçurumdan aşağı sürmesi riskinden bahsetmiyor.
AHLÂK-I HASENE erleri, kendisini kendiyle tüketmeyen insanların arasından çıkarlar. Onlar bilirler ki, iman ve ikrarla kendini kemale erdirmeyenler kendileriyle tükenip giderler.
“Gönlünü dağıtırsan, her rüzgâr onu sürükler. Birlik olmazsa, güç de olmaz.”
(Mesnevî, II: 278)
Allah’ın sonsuz kudreti, yaratılıştan kaderin işleyişine kadar her şeyde görünür. Aklımızın alamayacağı kadar ince , tahayyül edemeyeceğimiz derecede girift fakat bir o kadarda spesifik bir şekilde bu kudret kendini farkındalık sahibi olan iman etmiş kişilere her an hissettirir.
Modern çağda bitmek tükenmeyen istekler içinde, senden bir şey yapmanı
istediklerinde “şunları bunları biliyor musun?” diye soranların ve bakanların beklentileri ile
isteklerinin ne olduğunu kendilerinin bile bilmediği bir ortamdayız.
Zaten en en büyük doluluk da en derin boşluğun kabulünden doğar. Boşluk bizim düşmanımız değil, bizlerle konuşan bir bilgedir. Onu dinle, doldurmaya çalışma.
İman ve ikrarın ihbara yani Nebi’lerin haberlerine tam bir teslimiyetle yönelmekle mümkün olacağını unutma.
AHLÂK-I HASENE erleri, hayat-ı tayyibe üzere yaşayanlar arasından çıkarlar. Onların en
büyük gayesi tayyip yani iyi, güzel ve hoş bir hayat yaşamaktır. Zira onlar biliyorlar ki, yüce
yaratıcımız bizi yaşadıklarımız üzerinden ödüllendirmektedir.
AHLÂK-I HASENE erleri, kıvamında bir hayat sürmeyi esas alanlar arasından çıkarlar. Bu, denge demektir. Olgunluk yani kemâlat üzerinden teraziyi tutmak anlamına gelir.
Aklın ve kalbin ortak süzgecini kullanırlar. İltimas geçmezler. Bu kurala uymadıklarında analiz yapamayacaklarını bildiklerinden görevden kaçmazlar. Ama obsesyona da dönüştürmezler.
AHLÂK-I HASENE erleri, daima hamd edilecek eylemlerin faili olanların arasından çıkarlar. Kendilerine
verilmiş olan ömür sermayesini nasıl harcayacakları hususunda yüksek bir şuura ulaşan bu kişiler bu
titizliklerini hiç elden bırakmazlar.
AHLÂK-I HASENE erleri, hakimiyet ahlakını kavrayan kişiler arasından çıkarlar. Hakîm ve hikmetli olmayı, bilgiye dayalı hareket etmeyi, yerli yerindelik duygusunu geliştirip pekiştirerek başkalarının efendiliğini reddedip ilahi emirlerin hükmü altına tam bir teslimiyetle girerek kendisinin efendisi olmayı başarmak temel hedefleridir.
Kendilik bilincine göre “Merkezlenmek”, bireyin kendi iç dünyasına, düşüncelerine, duygularına ve deneyimlerine odaklanarak, kendini anlama ve eylemlerini doğruya sevk etme sürecidir.
Önce insan aldandı. Öyle ki aldananlar çoğunlukla aldandığının farkına bile varamadı
Dünyada gördüğümüz farklılıklar arasında kıyas yaparak nimetlerin ve güzelliklerin bilincine varabilmemiz için Allah her şeyi zıddı ile var etmiştir.
“Emanet güven kaybedildiği zaman, yani işler ehli olmayan liyakatsizlere verildiği zaman kıyameti bekle.”
Kur’an-ı Kerim’de ve hadis-i şeriflerde, işlerin ehli olana yani layık olduğu kimselere verilmesi emrediliyor.
Kendi benlik ve zanları insanı hırs, kıskançlık gibi ifrat hallere sebebiyet verir. Göklerden gelen etkiler nefsi yönümüzü etkileyen önemli enerji frekanslar içerir ve bu bedenlerimizde şaşkınlık, pişmanlık, hırs, hevesi arttırır. Bizi sui zanlara, istemediğimiz sonuçlara maruz bırakır.
