AHLÂK-I HASENE erleri kendilerini dünya sevgi bağından kopararak kalbin huzuru olan huşûya niyet edip bunu gerçekleştirenlerin arasından çıkarlar.
Onlar tevazunun getirdiği kalbî sekinenin talibidirler. Şatafata iltifat etmezler.
AHLÂK-I HASENE erleri kendi hakikatini inşa edebilenler arasından çıkarlar.
Geminin bilinmediği bir coğrafyada Rabbimizden gemi inşa etme emrini alan Hazreti Nuh’un çevrenin
tüm aşağılamasına, alaylarına, dalga geçmelerine ve laf sokmalarına hiç aldırmadan tam bir güven
içinde emre uyması gibi güzel ahlak yolcuları da bu yolu izlerler.
AHLÂK-I HASENE erleri hayatın tüm karmaşıklığının Kur’an-ı Kerim ile çözümleneceğine inan kişiler arasından çıkarlar. Çünkü bilirler ki, vahyin hamili olan Fahr-i Kâinat Efendimiz hayatın tüm problemlerini Kur’an ile çözümlemiştir. Her türlü yaraya O’nunla neşter atmıştır.
AHLÂK-I HASENE erleri, isnat değil ispat ehlinin arasından çıkarlar.
Onlar kendi kabahatlerini başkalarının yönlendirmelerine isnat etmezler tersine kendilerinin kusurlarıyla yüzleşerek onların üstesinden gelerek imanî duruşlarını ispat ederler.
AHLÂK-I HASENE erleri kahrın itibarı ve yokluğun incitici oluşu hususunda kafa yoranlar arasından çıkarlar. Yaratılışın ve varlığın mükemmeliyeti üzerinden yüce yaratıcı ile sağlam bir bağ kurmak emelindedirler. Bu sebeple Allah ile insanın ilişkisinin nasıl sağlam olduğu ve yine insan Allah ilişkisinin nasıl olması gerektiği hususunda ciddidirler.
AHLÂK-I HASENE erleri, kalabalık yalnızlık ve zaman tufanı konusunu anlayıp içselleştirmiş kişilerin arasından çıkarlar. Onlar gönlü daraltan, insanın ruhunu kalabalıklaştırıp Allah’ın vahyine tam bir saflıkla yönelmesine mâni olan durumlardan şiddetle kaçarlar.
AHLÂK-I HASENE erleri gayretini söylemlere değil amel amaçlı yaşamaya yöneltenler arasından çıkarlar. Onlar kendilerini sadece ses çıkarıp bal yapmayan arılara benzetmemek için çabalarlar.
Rabbimizin merhametinin bir gereği olarak insanlığa lütfettiği elçilerinin azim gayretleri üzerinden bu meseleyi düşünerek akıl ve gönül dünyasında perçinlerler.
AHLÂK-I HASENE erleri, beğendiklerini Allah’ın beğendikleri üzerinden belirleyen insanlar arasından çıkar. Onlar kendi kişilik yapıları, eğitildikleri ortam, içinde bulundukları duygu durumlara göre belirlemezler. Allah’ın rızasının olduğu duygu ve düşünceleri tercih ederek iş ve işlemlerini tesis ederler.
AHLÂK-I HASENE erleri, delil konusunda kendisini netleştirmiş insanlar arasından çıkarlar.
Bu konuda muhkem bir kale gibidirler.