AH BU HAVALAR
Son zamanlarda yaşadığımız havanın ne yapmaya çalıştığını bir türlü çözemediğimiz, bizi halden hale sokan gel gitli bipolar durumu karşısında ne yapacağımızı şaşırdık
Kendilik Bilinci
Gözlem / İlim / Şahitlik
Serkant Dervişoğlu Yazıları
ENERJİNİ BOŞUNA TÜKETME
Sülükler ne muazzam hayvanlar değil mi?
SİZİN DİNİNİZ SİZE
“Sizin dininiz size, benim dinim banadır.” Kâfirun,6
REFERANS NOKTALARIMIZ
Hayata karşı bakış açımız dar ve genellikle evrensel olmaktan çok uzak. Bize öğretilen bilgiler ve kodlamalar bunun olmasını büyük ölçüde engelliyor maalesef.
AH BİR MERKÜR OLSAM
Adını Roma Tanrısı Merkür’den alan bu gezegen Güneşe en yakın kara gezegenidir.
KÜÇÜK HESAPLAR BÜYÜK PROBLEMLER
Ahiret inancı toplumsal ve bireysel açıdan problemli bir alana oturtmuşuz maalesef.
YAPAY ZEKA VE TANRI
Şimdi başlığı neden böyle attım işine gelirsek putlarımızın sayısı o kadar fazla ki somut ve özellikle soyut olanı göz önüne alınca insan hakikaten ürküyor
ALDATMAK
İnsanın aldatma ihtiyacının heyecan eksikliğinden olduğunu söylüyor uzmanlar.
HAYDİ GEL BENİMLE OL
Ay ne enteresan değil mi?
HER EĞRİ KENDİ İÇİNDE BİR DOĞRUYA SAHİPTİR
Adeta bir ütopya kuruyordum zihnimde yaşantım ve etrafım öyle olsun diye… Üstelik de, kimsenin anlamadığı, duvarlarla çevrili bir dünya düşleyerek inşa ederken “kendi zindanının banisi” olmanın saçma mutluluğu içinde
SİSLİ GECE
Sisli bir gecede yalnızca baktığım yeri görebiliyordum.
Ya göremediklerim?
Beni umursuyor muydu?
Hiç zannetmiyorum ya da öyle avutuyorum kendimi.
Umutla yürümek benim elimde değil mi aydınlığı ve karanlıkları avucunda tutan sevgili
HAZIMSIZLIK
Birçok insanın sık sık yaşadığı, bazılarında ise kronik olarak devam eden bir sağlık problemi bu.
KORKUYORUM
Korkuyorum.
Nedenini bilmeden…
VAZGEÇTİM YANA YANA
Bazen zor zamanlardan geçersin.
Tarif etme hususunda da çok zorlanırsın.
TASAVVUF VE DEFİNE AVCILIĞI
Genelde tasavvufla ilgilenmeye başladığımızda bizden ne götürecekleri ile ilgili değil de neler kazandıracağıyla ilgileniriz. Bunun tam tersi olması lazım oysa ki.
DEDE EFENDİ
Hafızam beni yanıltmıyorsa 1840’larda bir bahar günüydü. Ney sesleri tatlı tatlı mırıldanmalardaydı. Galata Mevlevihânesinin bahçesinde kuşlarda bu kadim diyarın seslerine ayak uydurmuş bir haldeyken Dede Efendi ile karşılaştık. Hani “Bizim Dede” biliyorsunuz işte o. Yoksa bilmiyor musunuz? Nasıl yani O’nu tanımayan mı var?
